Wielu obcokrajowców może dojść do wniosku, że pracując i mieszkając na terytorium Polski, wygodniej byłoby im rozliczać się z polskimi organami podatkowymi. Może to być związane albo z bardziej korzystnymi stawkami podatkowymi albo z możliwościami wsparcia od tutejszych pracodawców, działów finansowych czy księgowych. Bez względu na powód, warto zastanowić się więc, kto i w jaki sposób może uzyskać rezydencję podatkową w Polsce.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że rezydencja podatkowa jako taka, została określona jako zasada w art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nim, obowiązki podatkowe w kraju zostały nałożone na:
osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Polski, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów – nieograniczony obowiązek podatkowy;
osoby fizyczne bez miejsca zamieszkania na terytorium Polski, jeżeli osiągają dochody na terenie Polski, w zakresie co do tych dochodów – ograniczony obowiązek podatkowy.
Określenie miejsca zamieszkania zostało natomiast skorelowane z spełnieniem jednej z dwóch przesłanek:
dana osoba fizyczna przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym;
dana osoba fizyczna posiada na terytorium Polski ośrodek interesów życiowych.
Ustawa nie określa jednoznacznej definicji ośrodka interesów życiowych, aczkolwiek w ocenie doktryny oraz utrwalonym orzecznictwie polskich sądów powszechnych należy uznać, że ocena tego miejsca powinna koncentrować się na centrum życiowych i zawodowych interesów, z uwzględnieniem związków zarówno osobistych jak i ekonomicznych, a także więzi rodzinnych, towarzystwa oraz działalności zawodowej, politycznej, kulturalnej i innej.
Zgodnie z powyższymi należy więc uznać, że rezydencja podatkowa nie zależy od przejścia jakiejś specjalnej procedury uzyskiwania jej w kraju. Ustawodawca ustalił natomiast obiektywne kryteria, po których spełnieniu dana osoba fizyczna podlega opodatkowaniu w Polsce, poprzez określenie jej miejsca zamieszkania właśnie w tym kraju. Jeżeli dany podmiot spełnia warunki ustawowe, może ubiegać się o wydanie tak zwanego Certyfikatu Rezydencji Podatkowej. Może go uzyskać każda osoba, bez względu na pochodzenie, która spełnia wyżej wymienione kryteria ustawowe. Jest to dokument, służący przede wszystkim do celów uniknięcia ewentualnego podwójnego opodatkowania. Z założenia, podatnik będzie odprowadzał zobowiązania podatkowe w kraju, który wystawia dany certyfikat. Jednak może to być zależne od powiązań i zapisów umów międzynarodowych pomiędzy państwem pochodzenia oraz wystawienia certyfikatu.
Rezydencja podatkowa jest możliwa do uzyskania przez każdą osobę zagraniczną, bez względu na formę zatrudnienia, kraj pochodzenia, czy status przebywania. Kluczowe dla oceny, czy dana osoba fizyczna podlega rezydencji podatkowej, są kryteria ustalone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Aby móc udowodnić swoją rezydencję Podatkową w Polsce np. przed organami podatkowymi w kraju pochodzenia, można wystąpić do odpowiednich organów z wnioskiem o wydanie Certyfikatu Rezydencji Podatkowej.
Artykuł partnera.